Doğayı Seviyorum - Bibi

Doğayı Seviyorum

Doğayı seviyorum, belgeselleri hiç kaçırmıyorum,
Timsah zavallı su aygırını yerken çok üzülüyorum,
Keşke diyorum, timsah aygırın bacağını bıraksa,
Oradaki herkes kendi yoluna gidip uzaklaşsa...

Belki de böyledir, bu bir denge unsurudur doğada,
Biz oturup üzülürken hayat devam ediyor orada,
Gücü yeten gücünü yetirdiğini yiyecek, ben ise,
Et yemekten enfret edeceğim, yeniden ve yine...

Aslında çok güzel ama her güzellik gibi acımasız,
Doğanın kendisi biliyor, bizimki uzak ve mantıksız,
’Canı yanmaz inşaallah!’ diyerek teselli buluyorum,
Her seferinde yeni baştan etten nefret ediyorum...

Merhameti Rabb’im vermiş, kendimi suçlamıyorum,
’Doğanın kendisi budur!’ diyerek teselli oluyorum,
Belki de benim aklım yetmiyor, ahengin ahengi var,
Ben hüzünle bakarken, gedikleri düzleştiriyor taşlar...

Bibi